Linda Vermeiren

Carnaval in Venetië! Iedereen denkt onmiddellijk aan maskers; niet zonder reden. Het oudste document dat refereert aan maskers dateert van 2 mei 1268. Het gaat dan om de oudste wet die het gebruik van maskers wil reguleren in een stad overgeleverd aan moreel verval. Maskers werden toen niet enkel in de carnavalsperiode gedragen, maar konden het hele jaar door gebruikt worden. Men kan zich voorstellen hoe gemakkelijk het op die manier was om de ware identiteit te verhullen terwijl men met minder eerbare bedoeling een nonnenklooster binnenging of zat te kaarten ! Men droeg deze maskers echter niet enkel met oneerbare bedoelingen. In een Venetië dat totalitair gecontroleerd werd door de doge en de hogere adel, was het een verademing om ook anoniem de straat op te kunnen. Bovendien werkt een masker ook als grote gelijkmaker: men kan immers de arme niet van de rijke, de vrouw niet van de man onderscheiden. Oorspronkelijk werd carnaval gevierd vanaf 26 december... tot het zijn climax bereikte op de dag voor Aswoensdag, ook bekend als Mardi Gras. Het meest gedragen kostuum was op dat ogenblik een zwart zijden kap, een kanten cape, een wijde jas, een driekantige hoed en een wit masker dat het gezicht volledig bedekte.

Nu we iets meer weten van de geschiedenis en de oorspronkelijke geplogenheden bij het Venetiaanse carnaval, kunnen we iets dieper ingaan op de foto's van Linda Vermeiren. Klassieke beelden laten ons maskers zien, maar niet veel meer. De foto's van Linda Vermeiren geven ons meer. We voelen de mens achter het masker, we zien de stad en de toeristen die zich vergapen aan dit eeuwenoude spektakel. Dit roept een duidelijk beeld op van een bruisende stad met misschien toch een wrang kantje van eenzaamheid te midden van de massa. De foto's duiden op Vermeirens observatiekracht, zonder te verstoren, zonder opgelegde routines. Er gaat een krachtig gevoel van menselijke interactie, meeleven en eerbied uit van deze foto's.